Week 6: oriëntatievertier in Jo'brug

21/03/2011

Na een zeer interessante zondag in Jo’burg is het maandag weer tijd voor het lesgeven. Jammer genoeg zou het deze week moeilijk gaan om les te geven omdat de leerlingen examens hadden. De dag werd vanaf dinsdag opgedeeld in drie sessies en de eerste twee sessies moesten de leerlingen examens schrijven en de laatste sessie werd voorzien om de leerstof van de volgende dag te herhalen of voor de praktische examens. Een goed systeem, maar er zat wel een probleem in wat de leerlingen moesten kennen. De examens kwamen namelijk van een overkoepelende commissie en de meeste leerkrachten hadden de leerstof die ze moesten zien, niet helemaal gezien. Het zat er bijgevolg in dat er wel leerlingen zullen buizen. Ik hoop dat het nog mee gaat vallen voor hen. Doordat het examens zijn, waren er geen extra activiteiten in de namiddag voor de leerlingen. Deze activiteiten vielen weg doordat de leerlingen hun tijd nodig hadden om te studeren. Ik had wel een zeer interessant gesprek met meneer Smith die namiddag over de politieke problemen in Zuid-Afrika. Volgens hem waren er beloften gedaan door de regering die ze niet zijn nagekomen zoals nieuwe woonsten, maar ook op het gebied van loon van de leerkrachten. Er waren ook problemen tussen de verschillende partijen en binnen bepaalde partijen. Natuurlijk waren de problemen i.v.m. het onderwijs voor meneer Smith een ernstig probleem.

Op dinsdag gingen de examens van start voor de verschillende graden. De leerlingen van de 4^e, 5^e, 6^e en 7^e graad kregen die dag hun eerste twee examens van de examenperiode. Sommige klassen kwamen samen terecht in een groot lokaal en dit gaf soms wel hectische toestanden, maar hierover later meer. Ik heb jammer genoeg niet heel veel voor Spa Park kunnen doen, maar ik heb geprobeerd mijn dag met schoolwerk te vullen. Hetzelfde geldt voor woensdag. Ik heb die dag ook wel eventjes mogen toezicht houden in een klas van 80-90 leerlingen en dat was weer een zeer leerrijke ervaring. De leerlingen waren bezig met het herhalen van de leerstof van de volgende dag, maar de dag zat er bijna op en de leerlingen waren allemaal heel onrustig. Ik stond als enigste leerkracht in die klas en het was heel moeilijk om de klas kalm te houden. Gelukkig begreep ik dat het voor de leerlingen heel moeilijk is om op dat moment nog kalm en stil te blijven en heb ik de leerlingen zo veel mogelijk gestimuleerd om na te kijken voor de volgende dag, maar ik heb ze niet gedwongen. Het viel mij wel op dat veel leerlingen een boek uit de klas hadden genomen, maar wanneer de bel ging legden ze hun boek terug. Ik vermoed dat er van thuis leren ook niet veel zal komen dan.

Donderdag was veruit de spannendste dag tot nu toe in Bela Bela. Wanneer we rond kwart over zeven werden opgehaald door mevrouw Adams verwelkomde ze ons met de zin ‘There are riots in Spa Park, there’s no school today.’ m.a.w. er zaten betogers in de township Spa Park en niemand kon de school binnen geraken. Op het eerste zicht lijkt dit zeer spectaculair, maar toen we ter plekke kwamen, viel de situatie uiteindelijk nog mee. Er was blijkbaar een groep mensen ’s nachts beginnen te protesteren, te drinken en autobanden te verbranden. Ze wilden duidelijk maken aan de politici in Bela Bela dat ze niet tevreden waren met de situatie en ze waren onderling ook aan het discussiëren over wie van de partij een belangrijke politiek functie zou krijgen. De positie van ‘counsellor’ is blijkbaar een zeer belangrijke functie en hierover was verdeeldheid. Gelukkig was de situatie snel onder controle en hebben wij ons niet onveilig moeten voelen. Deze controle kwam er vooral dankzij het snelle handelen van de politie. Doordat veel mensen van de politie hun kinderen in Spa Park Primary School hebben zitten, waren ze zeer snel ter plekke. Uiteindelijk zijn we toch nog naar school mogen gaan, maar doordat de leerlingen al terug thuis zaten, zijn we ook vlug terug naar huis gebracht. In de namiddag zijn we gelukkig wel nog naar Bosele Dawn kunnen gaan.

Op vrijdag werden de examens terug hervat. Er moest wel een nieuwe examenregeling opgesteld worden doordat er op donderdag geen examens gemaakt waren. De nieuwe examenregeling werd na een lange discussie tussen de directeur en de leerkrachten opgesteld en in vergelijking met België is dit een aparte manier om zoiets te regelen. In België zou de directie een beslissing nemen, maar hier wordt er op dat gebied veel meer overlegd. Ik vond het wel positief dat meneer Adams graag rekening wilde houden met de meningen van zijn personeel. Later die dag heb ik nog geholpen met toezicht houden tijdens een examen wiskunde en daarna mochten we naar huis.

’s Avonds hebben we goed kunnen ontspannen. Jolien was namelijk 21 geworden die dag en dit moest gevierd worden. Na een heerlijke spaghetti zijn we een stapje gaan zitten in de Mango! Ik heb weer de groep blanke Afrikaners gezien die ik al enkele keren ben tegengekomen in de Mango en het is wel fijn om eens om te gaan met mensen van mijn leeftijd. Jammer genoeg moesten we de volgende dag vroeg vertrekken naar Jo’burg dus we konden niet te laat blijven.

Ondanks mijn goede voornemen om het niet te laat te maken in de Mango moest ik de volgende dag met kleine oogjes naar Jo’burg rijden. We gingen die avond naar Cirque du soleil en we hadden er een weekenduitstap van gemaakt. Ondanks onze planning kan ik nu al zeggen dat het weekend een beetje in het water is gevallen (vooral letterlijk). Blijkbaar waren we een beetje naïef geweest en hadden we zonder het weerbericht te checken onze tocht naar Jo’burg ingezet. Zaterdag ging een koude dag met heel veel regen worden en natuurlijk was niemand van ons hierop gekleed. Onwetend vertrokken we naar de grote stad en onze eerst stop was de Coca-cola dome, de grote zaal waar het spektakel later die dag zou plaatsvinden. Nadat we een paar keer een verkeerde weg hadden genomen, zijn we toch redelijk vlot daar geraakt. Ter plaatse was onze eerste opdracht om de tickets te halen, maar blijkbaar ging dit nog niet en zouden we nog moeten wachten tot de ticketshop open zou zijn. We wilden daarom naar de botanische tuinen gaan in Jo’burg, maar doordat het aan het regenen was, konden we dit plan vergeten. We hebben onze tijd dan maar gevuld met een wandeling in het gigantische shoppingcenter bij de Coca-cola dome. Dit hebben we gedaan tot dat het tijd was om onze groep in twee te splitsen. Één groep zou de vriend van Kaat gaan halen aan de luchthaven omdat hij aankwam die dag. De andere groep ging al naar de ‘backpacker’ gaan om in te checken. Volgens onze uitgestippelde plannetjes zou dit geen probleem mogen zijn, maar niets was minder waar. Ik reed met de auto die naar de ‘backpacker’ moest gaan en ik denk dat ik zelden zo verkeerd ben gereden als die dag. Doordat er in Jo’burg heel weinig verkeersborden aanwezig waren en verkeersborden die elkaar vaak nog tegen spraken, heeft onze route van i.p.v. 30 minuten 2,5 uur geduurd. Gelukkig hebben we na veel vragen en zoeken onze ‘backpacker’ gevonden. Nadat we hadden ingecheckt en onze valiezen hadden gedropt, vertrokken we weer richting de dome. Natuurlijk hebben we op die route ook weer enkele gigantische oriëntatieblunders gemaakt dat het uiteindelijk lachwekkend werd. Achteraf bekeken kan ik alleen maar zeggen dat het niet gemakkelijk is om iets te vinden in Jo’burg. Gelukkig had de andere auto ook haar portie oriëntatieongeluk gehad en hierdoor viel de frustratie nog mee. De tumultueuze namiddag heeft ons wel duidelijk gemaakt dat we tijdens de rondreis niet alleen mogen vertrouwen op een kaart van ‘mappy’ of ‘google maps’, maar we gaan voor alle zekerheid toch ook een gps vragen bij het autoverhuurbedrijf. Nadat we een gebalanceerde en voedzame maaltijd hadden binnengespeeld bij de Mcdo’s, was het tijd voor Cirque du soleil. Ik had nog nooit een show gezien en het was behoorlijk indrukwekkend. Ik heb dingen gezien die je nooit in een gewoon circus ziet en het deed deugd om naar zo’n show te kijken na een stressvolle dag op de baan. Na de show reden we verrassend vlot terug naar de ‘backpacker’, maar aangezien het blijkbaar onze pechdag was, stonden er ons nog spannende dingen te wachten. Bij onze aankomst aan de ‘backpacker’ stonden we voor een gesloten poort. Aangezien de stroom was uitgevallen, kon de poort niet meteen geopend worden. Ik besloot dan maar over de poort te kruipen en iemand te zoeken die ons kon helpen. Ondertussen was er toch iemand aangekomen aan de poort en de auto’s konden naar binnen. Doordat ik nog binnen in de backpacker aan het zoeken was naar iemand om ons te helpen, ging Sanne achter het stuur zitten en reed zij mijn auto naar binnen. Hoewel Sanne al een paar keer gereden heeft in Zuid-Afrika, had ze jammer genoeg de muur een klein kusje gegeven bij het parkeren. Een zeer spannend moment, maar gelukkig was er niets aan de auto. Dit leek de kerst op de taart te worden van deze dag, maar de eer was toch voor mij weggelegd. Want toen ik in mijn bed kroop en wilde beginnen aan mijn welverdiende rust bleek dat het binnen had geregend en mijn bed was het enigste bed dat nat was. Een gepaste afsluiter van de meest hectische dag in mijn leven. HOERA VOOR JO’BURG!

Zondag gingen we voor ons vertrek nog een bezoek brengen aan ‘the cradle of humankind’. Een plaats in Johannesburg waar de eerste mensachtige zijn terug gevonden. Een ideale uitstap voor een leerkracht geschiedenis in spe. Gelukkig zijn we naar deze uitstap zonder te veel fouten kunnen rijden. ‘The cradle of humankind’ lag midden tussen de heuvels en het was een kruising tussen een pretpark, een museum en de technopolis. Het begon met een ondergronds boottochtje door de verschillende stadia van de aarde (ijstijd, aardverschuivingen …), vervolgens kregen we met zeer coole visualisaties een beeld van de vorming van de continenten om uiteindelijk te beginnen aan het ontstaan van de mensheid. Het hele museum was voorzien van interactieve standen en het gaf een heel goed beeld van hoe de mens er zoveel honderdduizenden jaren heeft uitgezien. Na onze tour  besloten we buiten nog eventjes te genieten van het uitzicht om daarna terug naar huis te keren. Onze tocht uit Jo’burg werd natuurlijk in stijl afgesloten. We mochten nog een laatste keer genieten van het rampweer doordat er onophoudelijke stortbuien onze tocht naar huis vergezelden. Ik ga niet te diep ingaan op de manier waarop we ons door het water moesten heen ploeteren zonder al te veel zichtbaarheid op de baan, want ik wil het thuisfront niet verontrusten ;-). Gelukkig was het buiten Jo’burg rustig en droog op de baan en uiteindelijk zijn we zonder brokken thuis geraakt. Ik was echt blij dat ik mijn bed in kon.

De komende week zal een beetje anders zijn aangezien er speciale activiteiten op het programma staan. Ik weet niet of ik voor zondag (27 maart) nog een bericht online zal zetten, want dan vertrekken we op rondreis! Over de rondreis zal ik natuurlijk wel een verslag online zwieren.

Trouwe lezers, gegroet!