Week 5

13/03/2011

Week 5 is het ondertussen al en het gaat hier abnormaal snel vooruit. Na een leuk weekend was het weer tijd voor arbeid.

Maandag startte zoals gewoonlijk met de assembley. Deze keer mochten de leerlingen van de 7^e graad dit moment voorbereiden. Zij hadden een tekst uit de bijbel gekozen en het nationale volkslied werd met meer dan 1000 leerlingen in koor gezongen. Deze start van de week is heel belangrijk omdat er belangrijke mededelingen worden gedaan, leerlingen die een medaille hebben gehaald voor de school worden in de bloemetjes gezet en de aanwezigheden worden gecontroleerd. Er wordt per graad gecontroleerd of iedereen aanwezig is. Er zijn regelmatig onvolledige graden en de leerlingen worden gestimuleerd om er voor te zorgen dat ze de volgende keer wel aanwezig zijn. Meneer Adams vindt het namelijk heel belangrijk dat de leerlingen allemaal naar school komen en dat ze graag komen. Tijdens de rest van de dag heb ik geprobeerd nog enkele periodes les te geven, maar dit verliep niet helemaal van een leien dakje. Het komt af en toe wel eens voor dat ik naar een klas ga om les te geven, maar doordat de leerkracht nog iets belangrijk moet afhandelen is het voor mij dan niet mogelijk om les te geven. Het is natuurlijk een beetje vervelend omdat ik die les voorbereid heb, maar het is ook niet de bedoeling dat ik mij volledig ga opdringen aan de leerkrachten. De examens staan namelijk voor de deur en ik veronderstel dat er nog onderwerpen afgehandeld moeten worden. ’s Namiddags was het tijd voor voetbaltraining. De jongens hadden nog een extra oefening nodig, want dinsdag wordt er een match gespeeld tegen ‘Jina Park’.

Op dinsdag heb ik rond mijn remedial project gewerkt. Ik merk dat de leerlingen graag naar de kleine lesjes komen. Ik vermoed dat dit komt omdat ze dan meer persoonlijke begeleiding en aandacht krijgen. Het is goed dat ze graag komen, want ik vermoed dat hun motivatie ook zal stijgen dan. Het is onmogelijk om met iedere leerling van het remedial programma grote resultaten te boeken, maar als ik de leerlingen al gemotiveerd krijg om harder te werken en meer geïnteresseerd in de les te laten zitten, ben ik al in mijn opzet geslaagd. Het was in het begin moeilijk om te beseffen dat ik niet bij iedere leerling grote progressie zou zien, maar ik verwacht toch een kleine progressie op cognitief vlak een grote progressie op het gebied van motivatie. In de namiddag was het tijd voor de derby tegen ‘Jina Park’. De -12 en de -13 van Spa Park en Jina Park zouden het tegen elkaar opnemen op het plein van de andere school. Dit is maar 5 minuten wandelen, maar er was sprake van een echte derby. De eerste wedstrijd werd gespeeld door de -12. Ik had voor de wedstrijd geprobeerd de jongens enkele tactische richtlijnen te geven en de jongens per linie ook nog extra tips te geven. Ik hield het bij de basistactiek en ik heb toch enkele elementen zien terugkomen tijdens de match. Ze praatten veel met elkaar, lieten de bal het werk doen en schakelden snel om van verdediging naar aanval. Ik kon het spel van de jongens goed observeren doordat ik scheidsrechter was. Een wedstrijd van twee keer 25 minuten in de volle zon is vermoeiend, maar ik vond het fijn om op het veld te staan. De jongens speelden een goede wedstrijd. De overwinning kwam er door het goede samenspel van het team, de twee zeer technische en bepalende middenvelders van Spa Park en een paar knappe reddingen van de ‘zwarte panter’. 1-5, een verdiende zege. De -13 werden gecoacht door meneer Dihangwane en ik heb hun wedstrijd meer op een afstand kunnen bekijken. Het was een gelijkopgaande wedstrijd, maar uiteindelijk moesten de jongens onverdiend het onderspit delven in de laatste minuut, 2-1. Ze speelden geen slechte wedstrijd, maar ik denk dat jongens beter kunnen.

’s Avonds zijn Dorien en ik aan de praat geraakt met een groep jonge gelovigen. De jongens van ongeveer 17 tot 25 jaar oud spraken ons aan op straat. Ze probeerden ons te overtuigen om mee te stappen in hun geloof en ik moet toegeven dat het een zeer interessant gesprek was. De jongens waren echte ‘die-hard-believers’ en ze waren behoorlijk geschokt dat ik in staat was om te geloven dat ik afstamde van aapachtige. De jongens hadden zelfs nog nooit van Darwin gehoord en dit zorgde toch wel voor een interessant gesprek. Ze hebben geprobeerd om ons te overtuigen naar een bijeenkomst te komen voor jonge gelovigen, maar uiteindelijk hebben we hier wel voor gepast. Die avond heb ik wel beseft dat het geloof hier nog stevig ingepeperd wordt bij de jongeren. Ze komen veel minder in contact met wetenschap, maar vooral met geloof. Interessant om te horen, maar ook wel absoluut niets voor mij.

Op woensdag ben ik verder gegaan met mijn remedial programma, maar ik heb daarna jammer genoeg geen les kunnen geven. Doordat ik mijn wekelijks schema had omgegooid had ik enkele verschuivingen moeten doen en hierdoor ging het moeilijk gaan om een les te geven. Ik heb wel weer stevig kunnen doorwerken met de leerlingen tijdens het remedial programma. De groepen die op woensdag kwamen waren ook gemotiveerd om te werken en dit is natuurlijk aangenaam werken. In de namiddag ben ik dan naar Tekna geweest en het is wel eens om leuk om bezig te zijn met een totaal andere leeftijdscategorie. De kinderen daar zijn nog niet bezig met schoolwerk en studies, maar het komt vooral neer op animeren en spelen. Aangezien ik een moni ben is het fijn om regelmatig die vaardigheden nog eens te gebruiken.

Donderdag had ik een drukke lesdag opstaan in Spa Park. Ik heb in de 7^e graad Engels geven en Social Sciences in de 4^ee graad verliep vlot en de leerlingen waren spontaan en losser dan tijdens andere lessen. Ik moest tijdens de les een oefening herhalen en verbeteren en de leerlingen mochten zelf aan het bord komen om oplossingen te schrijven. Dit wordt normaal zelden of nooit gedaan en ik dank dat hierdoor de leerlingen actief betrokken waren tijdens de les. Ze wilden allemaal heel graag aan het bord komen. Soms zat er wel een fout antwoord bij, maar het merendeel was correct.

In de 4^e graad heb ik Social Sciences gegeven en het onderwerp was volgens mij iets te moeilijk voor de leerlingen. Dit gevoel heb ik het algemeen wel bij de onderwerpen die ik heb moeten geven voor de 4^e graad. De leerlingen hun Engels is voor het merendeel in orde, maar sommige onderwerpen zijn heel abstract voor de leerlingen. De les op donderdag ging over woordjes die de leerlingen moesten kennen, maar het niveau van de woorden was veel te hoog. Ik had zelfs moeilijkheden met woorden zoals: escarpment of business undertaking. Ik heb geprobeerd de woorden uit te leggen vanuit een context en in te oefenen met een kruiswoordraadsel, maar het bleef toch moeilijk voor de leerlingen.

De namiddag in Bosele Dawn was wederom warm. Doordat Bosele Dawn verplaatst naar een kerk met golfplaten daken is het warm in het gebouw als we er aan komen. Gelukkig bleven de kinderen op donderdag langer dan anders en hebben we ons goed kunnen bezighouden met hen.

Voordat ik het goed besefte stond het weekend alweer voor de deur. Doordat er op vrijdag ook enkele leerkrachten afwezig waren, mocht ik een paar extra periodes ‘English reading’ geven. Zo onvoorbereid de klas binnengaan is niet altijd gemakkelijk, maar het ging goed. Na de onvoorbereide uren heb ik ook enkele voorbereide periodes gegeven, maar jammer genoeg waren deze periodes iets later op de dag. En zoals alle kinderen ter wereld op een vrijdagmiddag is het heel moeilijk om dan nog geconcentreerd te blijven. Voor mij was het ook eventjes doorbijten, maar gelukkig konden we die namiddag alweer uitblazen.

Op zaterdag heb ik geprobeerd een cricketwedstrijd te volgen, maar aangezien de wedstrijd van half elf ’s morgens tot 7 uur duurde heb ik niet alles gezien.

Op zondag stond een uitstap naar Jo’burg op het programma. In de voormiddag zijn we naar het Apartheidmuseum gegaan. Voordat we het museum binnen mochten kregen we een ticket met ‘blankes/whites’ of ‘nie-blankes/non-whites’ op. We moesten dan de juiste ingang nemen en dit was om te illustreren hoe de Apartheid in zijn werk ging. Doorheen het museum kregen we een duidelijk beeld van hoe de Apartheid ontstaan is, welke invloed het had op het volk en hoe ze uiteindelijk ook afgeschaft werd. Dit werd allemaal ondersteund door knappe foto’s en authentieke beelden. Het was heel interessant om te zien hoe de zwarten gingen betogen tegen de invoer van het Afrikaans op de scholen. Er zaten ook wel veel bloedige beelden tussen, want het waren zeer hevige protesten. In het museum zat ook een deel over Nelson Mandela. Dit gedeelte was eveneens ondersteund met filmmateriaal en ik besefte tijdens deze tour dat Mandela ongelofelijk belangrijk is voor Zuid-Afrika. Het feit dat hij 27 jaar in een gevangenis heeft gezeten op Robbeneiland en er niet rancuneus uit is gekomen, bewijst alleen maar de grootsheid van die man.

Het tweede deel van de dag brachten we door in Soweto. Een township met ongeveer 3,5 miljoen (!) inwoners. We werden door een tourbus rondgeleid langs het stadion van de wk-finale om vervolgens geleid te worden naar Soweto. We mochten de township in met een lokale gids en we kregen zelfs de eer om in de huizen te gaan. Daar zagen we een klein kamertje, niet groter dan een kleine badkamer in België, dat diende als keuken, living en slaapkamer voor 3 op hetzelfde moment. De kamers waren wel zeer proper en dit bewijst dat de mensen ondanks hun armoede nog steeds veel zelfrespect hebben. De straat waar dit huisje lag bestond uit heel veel gelijkaardige huisjes op een kleine ruimte. Er was ook maar één kraantje voor de hele straat en er was geen elektriciteit aanwezig. Na deze tour probeerden een heleboel verkopers ons te overhalen om ‘authentieke Afrikaanse kunst’ te kopen, maar dat heb ik niet gedaan. Ik ga tijdens de rondreis nog vaak de kans hebben om mij te laten overtuigen. Vervolgens hebben we ook het huis van Mandela’s tweede vrouw gezien, het oude huis van Desmond Tutu en een hui waar Mandela ooit gewoond heeft. Vooral het laatste huis was nog sterk gecommercialiseerd. Daarna konden we een authentiek Afrikaans bier proeven. Behoorlijk zwaar, maar eerder smaakloos. Het was wel leuk dat we het uit een kruik mochten drinken. Dan kregen we ook een rondleiding in de Regina Mundi kerk. Op deze plek kwamen belangrijke figuren uit Soweto samen om de politieke situatie te bespreken. Dit was verboden en hierdoor werd de kerk bestormd door politie. Er zijn geen doden gevallen, maar er zijn nog een heleboel kogelgaten aanwezig. De kerk staat nu symbool voor het volk van Soweto. Ten slotte sloten we af met een rondleiding in het Hendrick Pieterson museum. Dit is een museum ten ere van een jongen die tijdens de protesten tegen de Apartheid is doodgeschoten. In dit museum werd er vooral gefocust op de gebeurtenissen in Soweto rond die periode. Een zeer interessant museum met beklijvende beelden van de gevechten en een mooie afsluiter van onze dag.

Over twee weken vertrekken we op rondreis! Een moment waar iedereen hard naar uitkijkt. Dit weekend gaan we wel eerst nog naar Cirque du Soleil in Johannesburg en hier kijken we op dit moment vooral naar uit.

Volgende week meer informatie hier over op de blog!

Tot blogs!