Week 2

20/02/11

Week twee is bijna gedaan en deze week is er meer duidelijkheid gekomen in mijn functie hier. Daarnaast geraak ik ook gewend aan de voor- en nadelen van het Zuid-Afrikaanse leven.

Op maandag zijn we de hele dag naar Spa Park gegaan, maar het was geen gewone lesdag. Het was Valentijn en dit werd gevierd op school. Alle leerlingen hadden i.p.v. hun traditionele blauw en grijs schooluniform een wit en rode outfit aan. De leerlingen moesten geen les volgen die dag, want er waren spelen gepland. Daarnaast was er ook een snoepwinkel geopend en werd er een ‘miss’ en ‘mister’ Valentijn gekozen. De dag duurde zoals een gewone lesdag van half acht tot half twee. Ik denk dat de leerlingen zich wel heel goed geamuseerd hebben, maar ik had een beetje het gevoel dat het soms uit de hand aan het lopen was. Er was op voorhand een planning vastgelegd en ik verwachtte dat die ook gevolgd ging worden, maar dit was niet het geval. Een goed voorbeeld hiervan is het moment waarop de leerlingen eten zouden krijgen. Dit had normaal gedaan moeten zijn rond kwart voor tien, maar rond elf uur werd er nog steeds eten verdeeld aan alle klassen. Ik had schrik dat door deze zaken de dag in het honderd zou lopen voor de kinderen, maar dit was gelukkig niet het geval. De kinderen leken die dag heel blij met een dag zonder les, maar wel met al hun vrienden en fijne activiteiten. De dag eindigde met de verkiezingen van de ‘miss’ en ‘mister’ , daarna mochten al de kinderen naar huis. Aangezien er geen kinderen meer aanwezig waren in Spa Park moesten wij ook niet extra activiteiten voorzien en werden wij ook naar huis gebracht.

De volgende dag heb ik voornamelijk geobserveerd in de klassen. Op dat moment zou ik nog steeds ‘Social Sciences of SS’ en ‘Afrikaans’ geven en daarom was het belangrijk dat ik een duidelijk beeld kreeg van de leerlingen, de leerkrachten en het didactisch materiaal dat er beschikbaar is. SS is een algemene vormingsvak dat de leerlingen iets bijleert op het gebied van maatschappelijke fenomenen en sociale statussen. Tijdens een les die ik observeerde moesten de leerlingen een tekst lezen over Westerse dokters en kruidendokters. Het was interessant om deze les mee te volgen aangezien er in Zuid-Afrika nog traditionele kruidendokters zijn. Er waren zelfs leerlingen in de klas die in hun familie zo iemand kende. Het was ook interessant om te zien op welke manier de leerkracht lesgeeft en het viel mij op dat de leerkracht van die klas veel humor gebruikte om de leerlingen te motiveren en aan te zetten tot leren. Ik was blij dat ik dit zag, want dit wil zeggen dat die leerkracht toch probeert om de leerlingen meer te motiveren. Op het einde van de dag hebben we wel moeten besluiten dat het toch moeilijk zal worden om Afrikaans te geven. De taal is goed te verstaan en te lezen, maar het is te moeilijk om te spreken. En als ik de taal niet kan spreken kan ik het ook niet geven. Ik vind het wel jammer dat ik mij niet kan bezighouden met die taal, maar het is beter voor de kinderen dat ze les krijgen van iemand die de taal echt kan. Daarom hebben we besloten dat ik naast ‘Social Sciences’ ook ‘English’ ga geven. Deze taal ligt mij veel beter.

Woensdag ben ik kunnen starten met het remedial gedeelte van mijn functie hier. Dat houdt in dat we leerlingen met problemen op het gebied van taal en rekenen uit de klas gaan halen om in kleine groepjes bij te werken. Ik ben die dag hiermee begonnen en ik moet zeggen dat ik een beetje verschoten ben van het leesniveau van sommige leerlingen. Mijn verwachtingen op dit gebied lagen hoger, maar ik ga niemand iets verwijten. De leerlingen kunnen er niets aan doen dat hun leesniveau niet heel hoog is, maar de leerkrachten kunnen hier ook niets aan doen aangezien het moeilijk is om te focussen op individuen in een klas van 40. Ik liet de leerlingen die ik had meegenomen eerst zichzelf uitdrukken a.d.h.v. een tekening die ze moesten maken op het voorblad van hun persoonlijk dossier dat we aanmaken. Op deze manier kon ik al een beetje te weten komen over de leefwereld van de kinderen. Na deze introductie startte ik met het lezen van een tekst en hier kon ik al een goed beeld vormen van het niveau van de leerlingen. Het was duidelijk dat de leerlingen zich niet altijd helemaal op hun gemak voelde, want ze zijn het niet gewoon om zo individueel benaderd te worden op schoolgebied. Naderhand besefte ik dat mijn remediërende functie geen gemakkelijke opdracht zal worden, maar als ik van belang kan zijn voor de leerlingen van Spa Park dan denk ik dat het vooral zal gebeuren via het remediërend werken met de leerlingen. ’s namiddags ben ik voor de eerste keer naar Bosele Dawn gegaan. Dit is een opvang voor ‘aidsaffected children’ uit de township. Er komen daar kinderen uit de verschillende scholen van Bela Bela en ze zijn maximum 15 jaar oud. Ze krijgen ’s morgens en ’s middags eten. We werden warm onthaald door de Gloria (verantwoordelijke), de staff en de kinderen. Ik heb kringspelen gespeeld met de kinderen, maar uiteindelijk is het ook de bedoeling om huiswerkbegeleiding aan te bieden. Ik heb het gevoel dat de mensen heel blij zijn dat we komen, maar het zal niet altijd even gemakkelijk zijn in Bosele Dawn. Er zitten namelijk heel veel kinderen en de ruimte is beperkte. Desalniettemin is er een leuke aanwezig en ik denk dat hier nog veel mogelijkheden liggen voor mij.

Op donderdag was het voor de eerste keer koud in Bela Bela. Het was 25 graden, maar ik ben blijkbaar al redelijk goed aangepast aan het warme weer hier. Op die dag heb ik voornamelijk geobserveerd in de klassen en heb ik meer uitleg gekregen over de lessen die ik ga geven. In de namiddag ben ik weer naar Bosele gegaan en daar waren de kinderen toch wel blij om ons weer te zien. Er waren meer kinderen dan de dag ervoor en we hebben dus meer moeten animeren, maar het vlot wel. De dag werd uiteindelijk afgesloten met een etentje met de leden van ‘the rotary club’. Dit is een groep van mensen die zich inzetten voor de verschillende projecten in Bela Bela en zij ondersteunen onze projecten ook. Voor het etentje werden we verwacht bij Joan. We werden ontvangen in een prachtig huis met imposante tuinen. De leden van de club, een zestal, waren ook zeer geïnteresseerd in onze projecten en waren ook benieuwd naar onze motivatie om naar hier te komen.

Vrijdag besefte ik dat de week alweer voorbij gevlogen was. Het tempo ligt hier zo hoog dat een week zo voorbij is. Ik heb die dag ook voor het eerst een les SS gegeven en ik ben wel tevreden. Het ging niet helemaal zoals ik had gehoopt, maar het groot aantal leerlingen is wennen. Aangezien een les maar een half uur duurt, de leerlingen geen handboek hebben maar de theorie gewoon in hun schrift moeten overschrijven van bord, zorgt er wel voor dat ik mij moet aanpassen. De leerlingen hadden dus de theorie al in hun schrift staan, maar ik moest hier nog uitleg bij geven. Ik heb geprobeerd het onderwerp op een inductieve manier aan te pakken en ik denk wel dat dit redelijk gelukt was. Ik merkte wel dat de leerlingen zich zeer sterk vastpinnen op de theorie en deze ook letterlijk kunnen reproduceren. Dit is goed dat ze dat kunnen, maar ‘leren’ is meer dan kunnen reproduceren. Ik heb geprobeerd de leerlingen zelf te laten nadenken over de theorie, maar ik ben niet helemaal zeker of ik dit bereikt heb. Tenslotte was ik toch blij met het weekend, want ik had het gevoel dat ik toch veel energie in de week had gestoken.

Zaterdag en zondag waren twee rustige dagen. Ik heb kunnen skypen met mijn familie en we zijn gaan zwemmen in het resort hier in de straat. Een groot zwembadencomplex buiten met glijbanen en warme baden (vandaar de Engelse naam voor Bela Bela, Warmbaths). Zaterdagavond zijn we gaan uiteten en hebben we ons geamuseerd in de Mango, een lokale club. Vandaag hebben we nog kunnen zwemmen in het zwembad van Pendleberry (dit was nog niet klaar toen we hier arriveerden) en heb ik nog wat voor school gewerkt.

In het algemeen voel ik mij meer thuis hier in Bela Bela. De relaties binnen onze groep zijn in orde. Ook het samenleven met Jolien en Leen in ons huisje verloopt vlot. Dankzij Jolien eten we iedere dag iets lekkers en er zijn nog geen problemen geweest met elkaar. We koken ook afwisselend samen met de andere huisjes en dit verloopt goed. Ik begin ook meer inzicht te krijgen hoe blank en zwart samenleeft. Ik merk dat er toch grote verschillen zijn tussen de twee volkeren, maar dit zorgt niet meteen voor problemen. Het is wel eerder dat ze naast elkaar leven i.p.v. samen. Ze hebben ieder hun gewoontes en manieren, maar ik heb nog geen botsingen gemerkt.

Het dagelijks tempo is ook helemaal anders dan ik gewoon ben. ’s Morgens rond 7 uur zijn al heel veel mensen actief omdat het dan nog koel is. De school begint ook al vanaf half 8 en rond 2 is de school alweer uit. Het is hier ook snel donker waardoor er minder ’s avonds en ’s nachts geleefd wordt.

Voorlopig zie ik het nog allemaal heel goed zitten en ik voel dat ik klaar ben voor een nieuwe week Bela Bela. Jullie kunnen mij trouwens bereiken via dit adres:

Pendleberry Grove Holidays

Dries Boonen, house 77

261 Chris Hani Drive

Bela Bela

Limpopo Province

Bedankt voor het lezen en tot volgende week!

Gegroet!